த³ஶகம் -39
யோகமாயா அவதாரம்
கண்ணன் பிறப்பும் கோகுலத்தில் மகிழ்ச்சியும்
10. நந்தகோபனும் மிக்க மகிழ்ச்சி அடைந்து, அனைவருக்கும் தானங்கள் செய்தார். எல்லா இடையர்களும் மங்கள காரியங்கள் செய்தனர். இவ்வாறு மூவுலகங்களுக்கும் மங்களத்தை அளிக்கும் தாங்கள் என் வியாதிகளைப் போக்கிக் காக்க வேண்டும்.
भवन्तमयमुद्वहन् यदुकुलोद्वहो निस्सरन्
ददर्श गगनोच्चलज्जलभरां कलिन्दात्मजाम् ।
अहो सलिलसञ्चय: स पुनरैन्द्रजालोदितो
जलौघ इव तत्क्षणात् प्रपदमेयतामाययौ ॥१॥
ப₄வந்தமயமுத்₃வஹந் யது₃குலோத்₃வஹோ நிஸ்ஸரந்
த₃த₃ர்ஶ க₃க₃நோச்சலஜ்ஜலப₄ராம் கலிந்தா₃த்மஜாம் |
அஹோ ஸலிலஸஞ்சய: ஸ புநரைந்த்₃ரஜாலோதி₃தோ
ஜலௌக₄ இவ தத்க்ஷணாத் ப்ரபத₃மேயதாமாயயௌ || 1||
1. யதுகுலத்தில் தோன்றிய வசுதேவர் தங்களைக் கையில் எடுத்துச் செல்லும்போது, யமுனை உயர்ந்த அலைகளுடன் வெள்ளப் பெருக்கெடுத்து ஓடிக் கொண்டிருந்தது. வசுதேவர் அருகே சென்றதும், மாயவித்தையைப் போல் வடிந்து கணுக்கால் அளவாக ஓடியது. ஆச்சர்யம்!
1. யதுகுலத்தில் தோன்றிய வசுதேவர் தங்களைக் கையில் எடுத்துச் செல்லும்போது, யமுனை உயர்ந்த அலைகளுடன் வெள்ளப் பெருக்கெடுத்து ஓடிக் கொண்டிருந்தது. வசுதேவர் அருகே சென்றதும், மாயவித்தையைப் போல் வடிந்து கணுக்கால் அளவாக ஓடியது. ஆச்சர்யம்!
प्रसुप्तपशुपालिकां निभृतमारुदद्बालिका-
मपावृतकवाटिकां पशुपवाटिकामाविशन् ।
भवन्तमयमर्पयन् प्रसवतल्पके तत्पदा-
द्वहन् कपटकन्यकां स्वपुरमागतो वेगत: ॥२॥
ப்ரஸுப்தபஶுபாலிகாம் நிப்₄ருʼதமாருத₃த்₃பா₃லிகா-
மபாவ்ருதகவாடிகாம் பஶுபவாடிகாமாவிஶந் |
ப₄வந்தமயமர்பயந் ப்ரஸவதல்பகே தத்பதா₃-
த்₃வஹந் கபடகந்யகாம் ஸ்வபுரமாக₃தோ வேக₃த: || 2||
2. கோகுலத்தில் எல்லாரும் நன்றாகத் தூங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். கதவுகள் திறந்திருந்தன. குழந்தை அழும் சத்தம் கேட்ட வீட்டிற்குள் வசுதேவர் சென்று, யசோதையின் அருகே உம்மைப் படுக்க வைத்துவிட்டு, அங்கிருந்த பெண் குழந்தையை எடுத்துக் கொண்டு வேகமாகத் தன் இருப்பிடம் வந்து சேர்ந்தார்.
2. கோகுலத்தில் எல்லாரும் நன்றாகத் தூங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். கதவுகள் திறந்திருந்தன. குழந்தை அழும் சத்தம் கேட்ட வீட்டிற்குள் வசுதேவர் சென்று, யசோதையின் அருகே உம்மைப் படுக்க வைத்துவிட்டு, அங்கிருந்த பெண் குழந்தையை எடுத்துக் கொண்டு வேகமாகத் தன் இருப்பிடம் வந்து சேர்ந்தார்.
ततस्त्वदनुजारवक्षपितनिद्रवेगद्रवद्-
भटोत्करनिवेदितप्रसववार्तयैवार्तिमान् ।
विमुक्तचिकुरोत्करस्त्वरितमापतन् भोजरा-
डतुष्ट इव दृष्टवान् भगिनिकाकरे कन्यकाम् ॥३॥
ததஸ்த்வத₃நுஜாரவக்ஷபிதநித்₃ரவேக₃த்₃ரவத்₃-
ப₄டோத்கரநிவேதி₃தப்ரஸவவார்தயைவார்திமாந் |
விமுக்தசிகுரோத்கரஸ்த்வரிதமாபதந் போ₄ஜரா-
ட₃துஷ்ட இவ த்₃ருஷ்டவாந் ப₄கி₃நிகாகரே கந்யகாம் || 3||
3. குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்டு காவற்காரர்கள் எழுந்தனர். அரசனிடம் சென்று தகவல் கூறினர். அவிழ்ந்த தலையுடன் கம்ஸன் விரைந்தோடி வந்தான். தேவகியின் கைகளில் பெண் குழந்தை இருப்பதைக் கண்டு சந்தோஷமடையவில்லை.
3. குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்டு காவற்காரர்கள் எழுந்தனர். அரசனிடம் சென்று தகவல் கூறினர். அவிழ்ந்த தலையுடன் கம்ஸன் விரைந்தோடி வந்தான். தேவகியின் கைகளில் பெண் குழந்தை இருப்பதைக் கண்டு சந்தோஷமடையவில்லை.
ध्रुवं कपटशालिनो मधुहरस्य माया भवे-
दसाविति किशोरिकां भगिनिकाकरालिङ्गिताम् ।
द्विपो नलिनिकान्तरादिव मृणालिकामाक्षिप-
न्नयं त्वदनुजामजामुपलपट्टके पिष्टवान् ॥४॥
த்₄ருவம் கபடஶாலிநோ மது₄ஹரஸ்ய மாயா ப₄வே-
த₃ஸாவிதி கிஶோரிகாம் ப₄கி₃நிகாகராலிங்கி₃தாம் |
த்₃விபோ நலிநிகாந்தராதி₃வ ம்ருணாலிகாமாக்ஷிப-
ந்நயம் த்வத₃நுஜாமஜாமுபலபட்டகே பிஷ்டவாந் || 4||
4. இது நாராயணனின் மாயை என்று நினத்த கம்ஸன், அந்தக் குழந்தையை, தேவகியின் கரத்திலிருந்து வலுவாக இழுத்து, கற்பாறையில் அடித்தான்.
4. இது நாராயணனின் மாயை என்று நினத்த கம்ஸன், அந்தக் குழந்தையை, தேவகியின் கரத்திலிருந்து வலுவாக இழுத்து, கற்பாறையில் அடித்தான்.
तत: भवदुपासको झटिति मृत्युपाशादिव
प्रमुच्य तरसैव सा समधिरूढरूपान्तरा ।
अधस्तलमजग्मुषी विकसदष्टबाहुस्फुर-
न्महायुधमहो गता किल विहायसा दिद्युते ॥५॥
தத: ப₄வது₃பாஸகோ ஜ₂டிதி ம்ருத்யுபாஶாதி₃வ
ப்ரமுச்ய தரஸைவ ஸா ஸமதி₄ரூட₄ரூபாந்தரா |
அத₄ஸ்தலமஜக்₃முஷீ விகஸத₃ஷ்டபா₃ஹுஸ்பு₂ர-
ந்மஹாயுத₄மஹோ க₃தா கில விஹாயஸா தி₃த்₃யுதே || 5||
5. யமனுடைய பாசக்கயிற்றில் இருந்து விடுபடும் தங்கள் பக்தர்கள் போல, அக்குழந்தை கம்ஸனுடைய கையிலிருந்து விடுபட்டு, வேறு உருவத்துடனும், ஆயுதம் ஏந்திய எட்டுக் கரங்களுடனும் வானில் பரந்து விளங்கினாள்.
5. யமனுடைய பாசக்கயிற்றில் இருந்து விடுபடும் தங்கள் பக்தர்கள் போல, அக்குழந்தை கம்ஸனுடைய கையிலிருந்து விடுபட்டு, வேறு உருவத்துடனும், ஆயுதம் ஏந்திய எட்டுக் கரங்களுடனும் வானில் பரந்து விளங்கினாள்.
नृशंसतर कंस ते किमु मया विनिष्पिष्टया
बभूव भवदन्तक: क्वचन चिन्त्यतां ते हितम् ।
इति त्वदनुजा विभो खलमुदीर्य तं जग्मुषी
मरुद्गणपणायिता भुवि च मन्दिराण्येयुषी ॥६॥
ந்ருஶம்ஸதர கம்ʼஸ தே கிமு மயா விநிஷ்பிஷ்டயா
ப₃பூ₄வ ப₄வத₃ந்தக: க்வசந சிந்த்யதாம் தே ஹிதம் |
இதி த்வத₃நுஜா விபோ₄ க₂லமுதீ₃ர்ய தம் ஜக்₃முஷீ
மருத்₃க₃ணபணாயிதா பு₄வி ச மந்தி₃ராண்யேயுஷீ || 6||
6. “கொடிய கம்ஸனே! உன்னைக் கொல்லப் பிறந்தவன் வேறு எங்கோ இருக்கிறான், அதை நீயே தேடி அறிந்து கொள்” என்று சொன்னாள். தேவர்கள் துதிக்க, பூவுலகில் உள்ள அனைத்து ஆலயங்களையும் அடைந்தாள்.
6. “கொடிய கம்ஸனே! உன்னைக் கொல்லப் பிறந்தவன் வேறு எங்கோ இருக்கிறான், அதை நீயே தேடி அறிந்து கொள்” என்று சொன்னாள். தேவர்கள் துதிக்க, பூவுலகில் உள்ள அனைத்து ஆலயங்களையும் அடைந்தாள்.
प्रगे पुनरगात्मजावचनमीरिता भूभुजा
प्रलम्बबकपूतनाप्रमुखदानवा मानिन: ।
भवन्निधनकाम्यया जगति बभ्रमुर्निर्भया:
कुमारकविमारका: किमिव दुष्करं निष्कृपै: ॥७॥
ப்ரகே₃ புநரகா₃த்மஜாவசநமீரிதா பூ₄பு₄ஜா
ப்ரலம்ப₃ப₃கபூதநாப்ரமுக₂தா₃நவா மாநிந: |
ப₄வந்நித₄நகாம்யயா ஜக₃தி ப₃ப்₄ரமுர்நிர்ப₄யா:
குமாரகவிமாரகா: கிமிவ து₃ஷ்கரம் நிஷ்க்ருபை: || 7||
7. மாயை கூறியவற்றை கம்ஸன் அசுரர்களுக்குச் சொன்னான். அதை கேட்ட பிரலம்பன், பகன், பூதனை முதலிய அசுரர்கள், தங்களை வதம் செய்ய வேண்டும் என்பதால், அனைத்து ஆண் குழந்தைகளையும் கொன்று பயமற்றுத் திரிந்தார்கள். கருணையில்லாதவர்களுக்கு, செய்யக் கூடாதது என்று எதுவும் இல்லை.
7. மாயை கூறியவற்றை கம்ஸன் அசுரர்களுக்குச் சொன்னான். அதை கேட்ட பிரலம்பன், பகன், பூதனை முதலிய அசுரர்கள், தங்களை வதம் செய்ய வேண்டும் என்பதால், அனைத்து ஆண் குழந்தைகளையும் கொன்று பயமற்றுத் திரிந்தார்கள். கருணையில்லாதவர்களுக்கு, செய்யக் கூடாதது என்று எதுவும் இல்லை.
तत: पशुपमन्दिरे त्वयि मुकुन्द नन्दप्रिया-
प्रसूतिशयनेशये रुदति किञ्चिदञ्चत्पदे ।
विबुध्य वनिताजनैस्तनयसम्भवे घोषिते
मुदा किमु वदाम्यहो सकलमाकुलं गोकुलम् ॥८॥
தத: பஶுபமந்தி₃ரே த்வயி முகுந்த₃ நந்த₃ப்ரியா-
ப்ரஸூதிஶயநேஶயே ருத₃தி கிஞ்சித₃ஞ்சத்பதே₃ |
விபு₃த்₄ய வநிதாஜநைஸ்தநயஸம்ப₄வே கோ₄ஷிதே
முதா₃ கிமு வதா₃ம்யஹோ ஸகலமாகுலம் கோ₃குலம் || 8||
8. முகுந்தா! தாங்கள், நந்தகோபன் வீட்டில் யசோதையின் பக்கத்தில் கால்களை அசைத்துக் கொண்டு அழுதீர்கள். கண் விழித்த யசோதையும், கோபியர்களும் செய்தியை நந்தகோபனிடம் கூறினார்கள். கோகுலம் முழுவதும் ஆனந்தக் கடலில் மூழ்கியது.
8. முகுந்தா! தாங்கள், நந்தகோபன் வீட்டில் யசோதையின் பக்கத்தில் கால்களை அசைத்துக் கொண்டு அழுதீர்கள். கண் விழித்த யசோதையும், கோபியர்களும் செய்தியை நந்தகோபனிடம் கூறினார்கள். கோகுலம் முழுவதும் ஆனந்தக் கடலில் மூழ்கியது.
अहो खलु यशोदया नवकलायचेतोहरं
भवन्तमलमन्तिके प्रथममापिबन्त्या दृशा ।
पुन: स्तनभरं निजं सपदि पाययन्त्या मुदा
मनोहरतनुस्पृशा जगति पुण्यवन्तो जिता: ॥९॥
அஹோ க₂லு யஶோத₃யா நவகலாயசேதோஹரம்
ப₄வந்தமலமந்திகே ப்ரத₂மமாபிப₃ந்த்யா த்₃ருஶா |
புந: ஸ்தநப₄ரம் நிஜம் ஸபதி₃ பாயயந்த்யா முதா₃
மநோஹரதநுஸ்ப்ருஶா ஜக₃தி புண்யவந்தோ ஜிதா: || 9||
9. காயாம்பூ போன்ற தங்கள் மேனியைக் கண்டு யசோதை மகிழ்ந்தாள். சந்தோஷத்துடன் தங்களுக்குப் பாலூட்டினாள். தொட்டுப் பார்த்து ஆனந்தமடைந்தாள். இத்தகைய பேற்றைப் புண்ணியசாலிகளும் அடையவில்லை.
9. காயாம்பூ போன்ற தங்கள் மேனியைக் கண்டு யசோதை மகிழ்ந்தாள். சந்தோஷத்துடன் தங்களுக்குப் பாலூட்டினாள். தொட்டுப் பார்த்து ஆனந்தமடைந்தாள். இத்தகைய பேற்றைப் புண்ணியசாலிகளும் அடையவில்லை.
भवत्कुशलकाम्यया स खलु नन्दगोपस्तदा
प्रमोदभरसङ्कुलो द्विजकुलाय किन्नाददात् ।
तथैव पशुपालका: किमु न मङ्गलं तेनिरे
जगत्त्रितयमङ्गल त्वमिह पाहि मामामयात् ॥१०॥
ப₄வத்குஶலகாம்யயா ஸ க₂லு நந்த₃கோ₃பஸ்ததா₃
ப்ரமோத₃ப₄ரஸங்குலோ த்₃விஜகுலாய கிந்நாத₃தா₃த் |
ததை₂வ பஶுபாலகா: கிமு ந மங்க₃லம் தேநிரே
ஜக₃த்த்ரிதயமங்க₃ல த்வமிஹ பாஹி மாமாமயாத் || 10||
No comments:
Post a Comment